Het was weer een spannend weekend rond Hengelo tijdens de Conrad Euregio Rally. En hoewel de wedstrijd zelf redelijk probleemloos is verlopen was het op de zaterdag nog even spannend of de start wel gehaald kon worden. Op de vrijdag was de auto nog helemaal nagekeken en was er nog een testrit gemaakt. Alles was in orde. Op zaterdag morgen sloeg de pech echter toe. Onderweg naar de technische keuring komen er opeens vreemde geluiden onder de wagen vandaag, een wiellager had het begeven. Op zich niet zo'n ernstig defect, maar opweg naar de technische keuring was er geen tijd om het euvel te repareren.

De technische keuring werd gehaald, maar nu kon verder rijden echt niet meer. Terplekke werd snel even een service plek opgezet en de schade bekenen. deze bleek erger dan gehoopt. Het defecte lager was zo heet geworden dat het was gaan smelten en als het ware aan de achteras vast gelast zat. Bij deze pech kwam gelukkig ook nog heel wat geluk kijken. De technische keuring lag namelijk direct naast een Opel dealer waarvan het magazijn toevallig open was op deze zaterdag, omdat het nationale Opel testdag was. Daarbij hadden ze nog net voldoende materiaal op voorraad om ons weer opweg te helpen. Met kunst en vliegwerk van de monteurs werd alles weer net op tijd gemonteerd en kon er gewoon op tijd gestart worden.

Op de eerste twee proeven waren er nog twee kleine probleempjes die wat tijd gekost hebben, maar deze konden op de service goed verholpen worden. Vanaf proef 3 kon er dus echt voluit gegaan worden. En met succes. Hoewel je als nul-auto niet meetelt voor het klassement worden wel de tijden gewoon gemeten. Dit leerde ons dat de snelste tijd in de klasse N3 neergezet was. Een proef later zou deze tijd echter weer verloren worden door een spectaculaire spin waarbij de auto al rondtollend precies tussen de twee sloten aan beide kanten door genavigeerd werd. Met enige seconden vertraging kon de weg vervolgd worden en was het tijd voor een hergroepering.

Na de hergroepering was het inmiddels donker geworden en stonden er nog 3 proeven op het programma die elk tweemaal verreden moesten worden. Proef 5 verliep erg goed en hoewel er op deze rondkoers een keer gestopt moest worden om Edwin Abbring voorbij te laten, leverde ook deze proef een snelste tijd in de klasse op. Tevens leverde deze proef een persoonlijk snelheidsrecord voor onverhard op met een snelheid van ruim 150 km/u.

De volgende twee proeven verliepen ook zonder veel problemen, al zou proef 7 wel veel invloed krijgen op de rest van de wedstrijd. Proef 7 was een mooie proef met 4 behoorlijke jumps erin. Dit bleek echter iets te fors voor de schokdempers en deze raakte dan ook lek. De gebruikte schokdempers zijn nieuw voor de rallysport en zitten bij wijze van test voor de fabricant onder de auto. Deze test bewees in ieder geval duidelijk dat huidige constructie niet geschikt is. De volgende proeven konden nog redelijk gereden worden al moesten de jumps erg rustig genomen worden, maar naarmate de wedstrijd vorderde werden ook de dempers steeds slechter.

De tweede dag begon met de proef over het industrieterrein, wederom een rondkoers. Op een rondkoers is er altijd het risico van snellere deelnemers die nog in een andere ronde zitten. Zeker als er met een N3 Opel Astra voor een aantal A8 bolides uitgereden moet worden. Zo ook in de laatste ronde. Johan vertelt: "We reden voor de laatste keer op de splitsing af waar je links moest houden om nog een ronde te doen en rechts om naar de finish te gaan. Wij zaten dus aan de rechterkant en zagen Hans Stacey de bocht om komen vliegen en de linker kant nemen. Hierdoor waren wij in de veronderstelling dat hij nog een ronde moest doen en hielden dus ook gewoon het gas erop. Hans zat echter toch al in zijn laatste ronde en sneed vlak voor de bocht nog voor ons langs. Dat ging op een haar na goed. Aan de ene kant zaten wij en aan de andere kant stonden de tonnen die koers splitsten, echt centimeter werk!"

Verder verliep de dag tot de laatste proef rustig. De tijden liepen iets op, omdat de auto, vanwege de kapotte dempers, steeds meer de wegligging van een eend ging vertonen. Verder waren er geen problemen. De laatste proef was nog even spectaculair, omdat door zand en olie de weg over een lengte van ruim een kilometer erg glad was geworden. Hier was het 4 ronden glibberen en glijden waarbij er een keer een klein uitstapje werd gemaakt dat op centimeters van een lantaarnpaal en een hek eindigde. Dit had op het tijdverlies na geen vervelende gevolgen en dus werd de finish gewoon gehaald.

Al met al was het een zeer geslaagd weekend. Het was als test bedoeld en dat is het zeker geweest. De laatste kinderziektes lijken nu uit de auto te zijn gehaald en ook de vering is goed gestest. Al had een positiever testresultaat voor de vering wel prettig geweest. Verder waren ook de tijden zeker niet slecht. Als er niet als nul-auto gereden zou zijn, maar als gewone deelnemer dan zou het resultaat tweede in de klasse N3 geweest zijn. Een mooie gedachte om de winterstop mee in te gaan.

Tot slot nog even de tijden:

Kp Tijd Opmerkingen

1 Gramsbergen 4m15 Kleine problemen, niet voluit
2 Bruchterveld 4m47 Kleine problemen, niet voluit
3 Gramsbergen 4m09 Snelste tijd in klasse N3
4 Bruchterveld 5m01 Gespint op proef
5 Gammelke 8m45 Snelste tijd in klasse N3
6 Akzo 3m47 -
7 Twekkelo 6m30 Jumps beschadigen schokdempers
8 Gammelke 8m49 -
9 Akzo 3m47 -
10 Twekkelo 6m32 -
11 Industrieterrein 9m02 Close encouter met Hans Stacey
12 Bentelo 8m29 regen
13 Boeldershoek 2m12 -
14 Bentelo 8m39 -
15 Boeldershoek 2m10 -
16 Industrieterrein 9m44 Spiegel glad, kleine schuiver

Totaal: 1uur 36min 38sec

Ter vergelijking:
eerste plaats N3 1uur 33min 13sec ( +3m25 )
tweede plaats N3 1uur 37min 34sec ( -0m56 )